In de media

Slecht onderwijs: veel dyslexie (NRC, 5 maart 2016)
Het aantal gevallen van dyslexie in het onderwijs neemt sterkt toe, evenals het aantal dyslexieverklaringen en 'pseudo-dyslecten'.
Aan de meeste vormen is iets te doen door veel oefenen.
Lees hier het volledige artikel.

Brilletje tegen dyslexie; Xlens bedrog (NRC, mei 2015)
Een Xlens bril tegen dyslexie, typisch eersteklas placebo-werk. Waarom ook zou de Xlens dyslexie kunnen verhelpen? Dyslexie komt niet door een slecht functionerende filter in je visuele hersenschors. Dyslectici hebben moeite om spelling te koppelen aan spraak en betekenis. Dát is het probleem.
Lees hier het volledige artikel.

Blijven zitten is ouderwets (Tijdschrift voor RT, maart 2015)
Een heel jaar overdoen als de leerproblemen zich beperken tot een enkel domein ?
Volgens onderzoek van het Centraal Planbureau zijn er "efficientere manieren" om hetzelfde onderwijsniveau te bereiken, zoals bijspijkercursussen en zomerscholen.
Het doel van staatssecretaris Dekker is om het percentage zittenblijvers in het PO te reduceren van 3% in 2014 naar 2% in 2020 en in het VO van 5,8% naar 3,8%.
Uit het CPB-rapport blijkt verder dat bijna de helft van alle leerlingen
minimaal 1 keer blijft zitten in het basis- en voortgezet onderwijs.

Grotere broer of zus (maart 2015)
Wie een grotere broer of zus heeft die het goed doet op school, is zelf geneigd het nog beter te doen, zo toont een 4-jaar lange studie aan de universiteit van Essex onder 220.000 Britse kinderen aan.
De resultaten van een jongere broer of zus liggen gemiddeld 4% hoger dan die van hun oudere broer of zus.
De reden is waarschijnlijk dat jongere kinderen voordeel hebben van de cognitieve steun van een oudere broer of zus en tegelijkertijd meer op zichzelf zijn aangewezen, waardoor ze meer uitgedaagd worden om oplossingen te vinden.

Twee uur extra gym verbetert schoolprestaties (feb 2015)
Uit onderzoek onder zo'n 2000 twaalfjarigen aan de universiteit van Gotenberg blijkt dat als kinderen elke week 2 uur extra bewegen, dit de schoolprestaties verbetert. Van de leerlingen die extra bewogen, behaalde een groter deel de leerdoelen van de vakken Zweeds, Engels en wiskunde dan van de minder actieve scholieren. De resulaten zijn verschenen in de Journal of School Health.

"Wat je niet ziet bestaat niet (of toch wel)" (april 2014)
In het kader van de specialisatieopleiding tot Gerechtelijk Deskundige heeft Marieke Vlugter een juridisch paper geschreven over hoe de rechter oordeelt over moeilijk objectiveerbare klachten (vermoeidheid, pijn, somberheid e.d.) na Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH), bijvoorbeeld ten gevolge vaneen bedrijfs- of verkeersongeval.

Grammatica (bron: NRC, 10/02/2013)
"Grammatica is, door de eenvoud van haar beginselen, bij uitstek geschikt voor de basisschool. Bovendien is het eenformidablehulpmiddel om te leren helder te denken, goed te formuleren, scherpzinnig te lezen, zuiver te argumenteren en om een vreemde taal te verwerven",
aldus de recent overleden Frida Balk-Smit Duyzentkunst, taalkundige.

Dyslexieverklaring gewild papiertje (bron: Eindhovens Dagblad, 15/01/2013)
De krant kopt: er lijken voor eindexamens meer dyslexieverklaringen aan scholieren te worden verstrekt dan er dyslexiegevallen zijn. Betere controle en registratie moeten daar een eind aan maken.
Als praktijk die in gespecialiseerd is in dyslexie, herkennen wij dit beeld maar al te goed. De druk op ons, als deskundigen, om zo'n "gewild papiertje", te verstrekken, is vaak erg groot en het is niet altijd makkelijk om daar weerstand aan te bieden; ook wij willen het beste voor elk kind...
Het is echter wel degelijk zo (en dus niet waar wat de krant schrijft), dat er duidelijke criteria zijn, waar aantoonbaar aan voldaan moet worden, voordat een verklaring mag worden afgegeven.
Het is ook zo, dat scholen zelf bepalen (en dat mogen ze ook) dat ze sommige kinderen (die niet tot die 4% behoren) jarenlang de faciliteiten bieden, waar "echt" dyslectische kinderen recht op hebben; deze kinderen leren dan niet omgaan met hun relatieve handicap en hebben het dan extra zwaar als ze eindexamen of andere officiele toetsen moeten maken waarbij de wetgeving bepaalt wat wel en niet mag. Er ligt dus ook een verantwoordelijkheid bij de school (en bij ouders), niet alleen bij de deskundigen! Wat betreft de deskundigen, is onze ervaring dat er uitstekende dyslexiedeskundigen zijn, die niet-BIG gekwalificeerd zijn, dus niet aan "de eisen" voldoen, maar ook veel wel-BIG gekwalificeerden, die onvoldoende kennis hebben van dyslexie(criteria), maar wel een verklaring (mogen) afgeven. Betere controle prima, maar dan wel met brede blik!
Bij onze praktijk zijn dyslexieverklaringen niet te koop; wij toetsen de criteria en komen dan tot een weloverwogen conclusie en (vooral!) handelingsgerichtadvies hoe om te gaan met de handicap.

Puber kan meer dan-ie (en zijn ouders!) denkt/denken (bron: Volkskrant, 25/8)
Uit onderzoek van o.a. hoogleraar Eveline Crone blijkt dat jongeren prima in staat zijn om te plannen, organiseren, controleren, beslissen etc, als ze maar gemotiveerd zijn, oftewel, als ze het nut van dergelijk gedrag maar inzien. Een beloning in de sociale sfeer (van hun "peers") speelt bij die motivatie een cruciale rol.
Tot nu werd aangenomen dat het prefrontale hersengebied bij jongeren nog onrijp was, waardoor impulsiviteit en emotionaliteit dit soort gedrag overheerste. Dit blijkt niet juist.